Ast heu quis credat ! turbantur gaudia cunctis :
Nam dum vox populi vna sonat, Rex vivat, ïoque
Compita tota sonant, sacras vix liquerat ædes
Circumfusa phalanx Regem, cum fraude latenti
Brussellus, patriæ, populi, summique Senatus
Gloria, carpento rapitur, mactandus ad aras
Invidiæ, magnâ quòd libertate notabat
Harpuyias regni lacerantes viscera cuique,
Quorum pars ædes populi de sanguine pingit,
Pars in scorta iacit, partem alea decoquit, & sic
Infelix populus præda est canibusque, lupisque.
Sed Deus omnipotens, dum stringitur axe citato
Currus, sternit humi, raptari protinus omnis
Ætas atque ordo Brussellum agnoscit, & inde
Prô scelus inclamat ! noster sic tutor agatur
Livore hostili obscuras ad carceris vmbras !
Arma, Arma omnes : vix audito murmure vulgi
Quà data porta ruunt iuvenesque, virique, senesque,
Atque imbelle pecus mulier (mirabile dictu.)
Omnes attoniti furiatâ mente vagantur,
Brussellum inclamant, reparabilis adsonat Echo
Brussellum passim, passim furor arma ministrat.
Sic vrbs vasta licet, momento turbinis exit
Circumfusa armis, & in omni parte laborat,
Præsidiumque sibi per compita ponit vbique,
Ac pervicorum inflexus sua quisque tuetur.
Hos inter motus, bombardarumque tumultus,
Exilit arce suâ Milræus mente superbâ,
Atque furens animi, & frustra dum quos ego clamat,
Vndique per gerulos saxorum grandine septus,

page précédent(e)

page suivant(e)