EXEMPLVM SINE EXEMPLO,
in Orbe Christiano, vel etiam Ethnico, nempe
Serenissimi Regis CAROLI, magnæ Britanniæ,
& Hyberniæ Augustissimi Monarchæ à nonnullis
subdïtis suis, scilicet Rebellibus, & post homines
natos immanissimis Parricidis, crudelitèr
& indignè obtruncati, & capite percussi, etiam
ante ipsius ædes Palatinas, vulgò dictas Albam
Aulam propè Fanum Westmonasteriense.

 

OHE ! iam satis est ! Anglique Scotique Rebelles
Clamabunt omnes : Dux gregis ipse cadit.
Scilicet epoto satiata cruore Monarchæ,
Iam reprimet fauces dira caterva suas.
Fallimur, & spe iam mentes lactamus inani :
Sanguinis immanem nil levat vsque sitim.
Scilicet vt morbus quibus est hydropicus ; ipsæ
Quò plùs sunt potæ, plùs sitiuntur aquæ :
Sic quibus humani sitis est scelerata cruoris,
Sanguinis innocui nausea nulla capit.
Labra rubore quibus tinxit Strafordius Heros,
(Et decus, & sæcli gloria prima sui :)
Præsulis eximij demùm sitière cruorem,
(Quippe nec incolumes infula sacra dedit :)
Et, cœlo renuente, fit hostia dira Sacerdos :
Credis nequitiam sistere posse gradum ?
"Omne malum prius, & gradus est, & scala futuri :
Nempe scelus nullum nouit habere modum."
Sanguine Nobilium commisto Præsulis, acquid

-- 4 --

Moliri grauius se benè posse putant.
Sic acuit ferrum Troiano sanguine Pyrrhus,
Stringeret vt Priamum liberiore manu.
"Nemo repentè fuit sæuissimus : infera regna
Non saltu, facili sunt adeunda gradu."
Ad sceleris ventum est tandem fastigia summa :
Nil maius, quod iam suggerat, Orcus habet.
Nempè quod & prohibent diuina humanaque iura ;
Imò quod haud ipsos credo probâsse reos :
Acritèr hoc audent, Phœbo spectante ; nec vlla
Fulmina de cœlo, quæ meruêre, timent.
Et Regis Regnique simul, qùasi vile fuisset,
Impia Gens sacrum messuit ense Caput.
Nec tamen horrendum toti scelus imputo genti,
Absit in immeritos stringere velle stylum :
Fæx populi coijt, stipatáque milite multo,
Effera, pro libito, quod volet, illud agit.
Bellua multorum Capitum rea fassa ; nec vnquam
Tam sacro patriam sanguine lauit humum.
Ocyùs hoc facinus gratis donabimus ipsis,
Si quod adhuc gravius posse patrare putent.
Vnica sunt illis sceleris solatia tanti,
Quod sequitur, minus est, & nihil instar erit.
Iam secura potest omnes sæuire per annos,
Quicquid aget Gens tam barbara, mitis erit.
Præmia digna quidem retulit : graueolentis Auerni
Quæ iacet in fundo, non habet, vnde cadat.
Demete iam Satrapas, vti summa papavera, ferro,
Et populos, quasi sint gramina, falce seca
Qui pietatis iter monstrant, & ad æthera callem,
Vestra premat nostros Carnificina Duces.

-- 5 --

Non cœles adeat, [3 mots ill.],
Mente [3 mots ill.] Deumque colit.
Anglica [3 mots ill.] purpurco [1 mot ill.]
Sanguintumque [2 mots ill.] nostra mare.
Aggrediare sacras ædes, altaria, templa,
Fiant quæque Deo sacra ; profatia tibi :
Nil agis infælix, nec ad vnum [2 mots ill.] ;
Non satis ad montem sunt ea facta tuam.
Nam benè agis, quodcunque facis :iam Rege perempto
Scilicet vlteriùs non potes esse rea.
Posteà quanta tuis inerit tibi gratia factis !
Quanta cluet meriti visque vigorque tui !
Nemo vnquam tanto peccauit fanore : posthac
Nempe tuum virtus audiet omne scelus.
Quæ fuerat feritas, erit hæc clementia pura,
Nil nisi iam pietas, qui fuit anté furor.
Furta, latrocinium, fraudes, [1 mot ill.], cædes,
Vel sunt virtutes, vel mala nulla tibi.
Horrendi quanta est sceleris prudentia ! nempe
Infandum facinus consecrat omne scelus.
Quàm sancti, Nero, Busiris, Catilina, Cethegus !
Quos quasi Cælicolas postera sœcla colent.
Commendant omnes duo nomina dira Tyrannos:
(Non nisi Tartareis nomina danda libris.)
Qui furit in Reges, Fairfaxius audiet olim,
Immundo calcans Sacra Deumque pede.
Qui scelus omne patrat puri sub imagine cultus,
Hic Cromuellus erit, filius Fumenidum.
Barbara totius sileas Miracula mundi,
Vnum pro cunctis, Fama, loquare scelus.

 

-- 6 --

IN AVGVSTISSIMVM PRINCIPEM ET
Monarcham CAROLVM, Magnæ Britanniæ &
Hyberniæ Regem, à nonnullis subditis suis, Rebellibus
scilicet & Parricidis, impiè & atrociter
securi percussum.

EPITAPHIVM.

 

HIC recubat ; nisi si satagant prohibere Rebelles,
Ne sacra terra leuis mollitèr ossa tegat :
Hic recubat ; nisi si canibusqne auibusque vorandum
Projiciant corpus, qui sitiêre necem :
CAROLVS hîc recubat clemensque puisque Monarcha,
Dulce decus populi præsidiumque sui.
Hîc, inquam, recubat ; sed non nisi sanguine tinctus
Ardua prupureâ sydera veste petit.
Si rogites, quare innocui sacrique cruoris
Horridus infamem polluit imber humum.
Crimina magna, suum pro queîs stetit ante tribunal,
(In terris aliud Rex, puto, nullus habet.)
Crimina vel crimen, cujus reus actus, hoc vnum est ;
Nempe fuit regni conscius ipse sui.
Possedit solium per auos atauosque Britannum,
Inclyta Majorum sceptraque missa manu.
Crimine non opus est alio, dixere Rebelles,
Quàm quod erat populi duxque caputque sui.
Scilicet hoc agitant, vt nemo monarcha futurus,
Sit licet Augustus, sceptra Britanna regat.
Et reus est, quia Rex ; vt & olim Christus Iesus :
Si placet, horrendum non negat ipse scelus.

-- 7 --

Ecce reum liquidò crimen capitale fatentem !
"Non tegitur, quod dant & Deus, atque genus.
Cum velit esse scelus, caput vt diadema coronet,
Immanis furor, hoc amputat ense caput.
Regali Martyr pro Majestate (coronas
Nî calcent sacras sæcula sera) cluet.
Hæc quanta est CAROLI purgatio, cum Deus ipse
Gaudeat eiusdem criminis esse reus !
Nempe Deus Rex est mundi Dominusque supremus :
Quique regit nutu cuncta creata suo.
Eia, age, rohore macte tuo, scelerate Rebellis,
Regibus & Satrapis bella necemque tonans :
More Gigantæo, si vis scelus esse peractum,
Impius in cœlos Arma virumque canas.
Non opus est, regeris ; dum Reges eneco, tollo,
Humanâ quantum vi licet & vsque, Deum.
Ipsum nempe Deum, viuâ sub imagine, mortem
Hoc probat exemplum nobile posse pati.
Os durum ! meritas tandem tibi vt ingerat offas,
Sulphura cum flammis præparat Ætnasuis.
C imine qui tanto socios imitare Gigantes,
Te liquet & pænas commeruisse pares.

 

-- 8 --