Addito avaritiam, sordes, cum crimine quovis,
In terris quondam quod fuit, est, & erit.
Si qua malis, quæ passa fuit tunc Gallia, pectus
Flectitur, æternas nonne precere cruces !
Hoc meruit monstrum, cuius damnosa potestas
Non legem posuit vel sibi, vel populis.
Sed dum divinis insultat legibus amens,
Fulmine iustitiæ repperit exitium.
Quos igitur fortuna favens sic tollit in altum,
Exemplo tali discite, quam levis est.
Solus enim vivit per tempora cuncta beatus,
Qui divina sibi iura colenda putat.
Nescius ergo fores horum ne forte viator,
Hæc sunt sculpta tibi, quæ meminisse iuvet.
His votis faveas summi Regnator olympi,
Et solitá populo pro bonitate fave.
Hostiles vindex noster compesce furores,
Quos in perniciem perfidus hostis agit.
Fac Regina sibi fallaces noverit astus,
Gloria sic illi lausque perennis erit.
Dedecus agnoscant sanguis quos Regius ornat,
In patriam gladios exacuisse suos.
Serves inprimis Regem felicibus annis,
Quem si reddideris, paxque quiesque data est.

Interrogatio ad Mazarinum pro Rege erepto.